Εναλλακτική ζωή λοιπόν; Ε, ναι, ευχαριστώ, θα πάρω !

Μια φορά κι έναν καιρό... Ήταν η φύση, Τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες... Η ζωή δεν κυλούσε πάντα ήρεμα. Πάντα υπήρχαν οι δυνατοί και η αδύναμοι, οι νικητές και οι ηττημένοι, Μερικοί μάλιστα είχαν τόσους εχθρούς που τελικά εξαφανίστηκαν, Και κάποια στιγμή... Ταντάαααμ ! Να και ο άνθρωπος ! Ζώο κι αυτό. Και μάλιστα όχι κι από τα μεγάλα αλλά κάπως κατάφερε να γίνει νικητής και, σιγά σιγά, να “εξελιχθεί” Στην αρχή, ζούσε σαν όλα τα άλλα ζώα. Ήξερε πως η φύση μπορούσε να τον βοηθήσει σε πολλά, ήξερε που να βρει τα βότανα που θα τον ανακούφιζαν όταν καιγόταν ή όταν κάποιο άλλο ζώο του είχε φάει το μισό χέρι, έμαθε επίσης πως το δηλητήριο ορισμένων φιδιών και εντόμων μπορούσε μεν να τον σκοτώσει αλλά πως σε μικρότερες ποσότητες μπορούσε να κάνει καλό.

Η εξέλιξη συνεχιζόταν και ο άνθρωπος πια είχε αποφασίσει πως ήταν ό,τι σημαντικότερο (και τελειότερο, βέβαια...) είχε φτιάξει ή φύση (κάπου εκεί θα εμφανίστηκαν και οι θρησκείες αλλά δεν είναι εκεί το θέμα). Και, όντος, είχε προχωρήσει πολύ από τότε που είχε πρωτοεμφανισθεί. Είχε μάθει να χτίζει φωλ... συγγνώμη, σπίτια μέσα στα οποία οι εξωτερικοί κίνδυνοι δεν μπορούσαν να μπουν , η ζωούλα τους ήταν πιο απλή κι μερικοί είχαν και χρόνο για να προσπαθήσουν και να καταλάβουν και τι γίνεται στο σώμα τους, τι είναι αυτό που ξαφνικά τους κάνει να πονάνε; Και τι μπορούν να κάνουν γι αυτό; Όλοι ξέρουμε πως τυχαίνει να ξύσουμε το πόδι ς και να νιώθουμε σαν παράξενη σουβλιά στα πλευρά ή στο κεφάλι ή στο γόνατο... Κάποιο όχι μόνο το νιώσανε αλλά είπαν και να το ψάξουν . Την ρεφλεξολογία δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά από την στιγμή που πολλά μέρη του σώματός μου (όλα;) επηρεάζονται από πιέσεις στα πόδια μου, είναι παράλογο να πιστεύω πως, ναι, μπορεί κάποιος να μου κάνει καλό έτσι;

Η εξέλιξη συνεχίζεται... Και οι άνθρωποι πλέον θεωρούν τον εαυτό τους πολύ σπουδαίο για να επιτρέψουν η φύση να είναι η μόνη που να βγάζει “φάρμακα”. Τι να κάνουν, τι να κάνουν ; Αρχίζουν τα πειράματα. Το τάδε λουλούδι με την γύρη του άλλου και με τα φίλα του τρίτου βοηθάνε πολύ στις αϋπνίες! Το δηλητήριο αυτού του φιδιού κάνει καλό στα πνευμόνια όταν το εισπνέουμε με τα συγκεκριμένα φυτά. Μμμ... Ναι, είναι μια καλή αρχή αλλά και πάλι, όσο κι αν οι άνθρωποι τα ανακατεύουν, τα αρχικά υλικά είναι φυσικά... Δεν μπορεί, ο άνθρωπος, αυτό το τόσο ωραίο και τρανό ζώο να εξαρτάται από την φύση!

Για να δούμε όμως... Τι είναι αυτό που, στο συγκεκριμένο δηλητήριο κάνει καλό; Έχουμε πλέον τις απαραίτητες γνώσεις και τα απαραίτητα εργαλεία για να το καταλάβουμε και για να απομονώσουμε το συγκεκριμένο στοιχείο. Και όχι μόνο αυτό ! Μπορούμε και να το ξαναφτιάξουμε και μόνοι μας ! Από κει και πέρα ξεφεύγουμε τελείως και αρχίζουμε να φτιάχνουμε ότι μας έρχεται...

Μπράβο, αυτό ήταν ! Αποδείξαμε πως εμείς δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από την φύση, πως μια χαρά τα πάμε μόνοι μας και πως και όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του πλανήτη να εξαφανιστούν (το παλεύουμε να το πετύχουμε κι αυτό..), εμείς θα τα βγάλουμε πέρα. Είναι βέβαια κάτι περίεργοι που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις παλιές μας γνώσεις, που φτάνουν και στο σημείο να αμφισβητούν (άκου πράγματα...) την τελειότητα των χημικών θεραπειών, που μιλάνε για μακροχρόνιες επιπτώσεις, για επιπτώσεις που θα ανακαλύψουμε σε μερικές δεκάδες χρόνια... Βλακείες ! Σημασία έχει που τώρα είμαστα καλά. Ποιός ενδιαφέρεται για το αν αυτό θα έχει επιπτώσεις για τις επόμενες γενιές; Ας δούνε μόνοι τους τι μπορούν να κάνουν !!


Πριν από μερικές μέρες, μου είπε κάποιος “το έψαξα το θέμα (για τα ομοιοπαθητικά μιλούσαμε) και κατάλαβα πως είναι απάτη” Έβαλα τα γέλια ! “καταλαβες”;; Μπράβο φίλε :) Τόσοι και τόσοι το σπουδάζουν το θέμα, τόσοι και τόσοι δεν έχουν θεραπευτεί ποτέ με τίποτ'άλλο κι εσύ, με μια “έρευνα” στο ίντερνετ κατάλαβες πως ήταν απάτη; Πρέπει αμέσως να ειδοποιήσουμε αμέσους όσους καημένους πιστεύουν πως έχουν γιατρευτεί. Περίμενε, παίρνω και την μάνα μου τηλέφωνο να της πω πως για τους φριχτούς πόνους που είχε στην κοιλιά μετά την περιτονίτιδά της, τις έκαναν τα ομοιοπαθητικά χάπια όσα της είχαν κάνει και τα χημικά, δηλαδή απολύτως τίποτα. Ιδέα της είναι που νιώθει καλά, ή μπορεί και να το λέει για να κοροϊδεύει τον κόσμο.
Α, ναι, σωστά, η ομοιοπαθητική θεραπεία βασίζεται στην ψυχολογία. Ο ασθενής γιατρεύεται επειδή πιστεύει πως θα γιατρευτεί (κι αυτό δεν ισχύει για την tradionnal γιατρική, έτσι;) Είχα πάντα πολύ έξυπνα κατοικίδια... Το ίδιο και πάρα πολλοί γνωστοί μου, το ίδιο και αρκετοί κτηνίατροι... Ζωάκια που με το που έπαιρναν να χαπάκια τους, σκεφτόντουσαν “ωπ! Αυτό σίγουρα μου το δίνουν για να επιζήσω από την πνευμονία μου !”

Το άγνωστο, το “παράξενο”μας φοβίζει. Γι αυτό εμφανίστηκαν οι θρησκείες, γι αυτό υπάρχει ρατσισμός. Αυτό που δεν το καταλαβαίνουμε δεν μπορεί να υπάρχει ή τουλάχιστον δεν μπορεί να έχει την σημασία που τους δίνουν άλλοι (δηλαδή, τι, αυτοί είναι πιο έξυπνοι από μένα;)

Ζω εναλλακτική ζωή. Έχω γάτες που τις λατρεύω και τις φροντίζω όσο μπορώ, τρώω φρούτα και λαχανικά που μπορεί να μην είναι όλα στο ίδιο σχήμα, μπορεί και να βρεθεί κανένα σκουλήκι να έχει φάει πριν από μένα, μπορεί να μην λάμπουν αλλά τουλάχιστον δεν είναι μόνο νερό, έχουν γεύση και δεν είναι γεμάτα με διάφορα χημικά προϊόντα, σέβομαι τα παιδιά και το θεωρώ τουλάχιστον απαράδεκτο να πιστεύουν πως όποιος ενήλικας έχει “εξουσία” έχει και το δικαίωμα να τους κακομεταχειρίζονται, σέβομαι και τον άνθρωπο , τον οποιονδήποτε άνθρωπο. Κι αν δεν έχω 50 λεπτά να δώσω στο ζητιάνο, θα σταματήσω για λίγο για να του πω μια καλημέρα. Αν κρυώσω, θα πιω ένα ζεστό χυμό λεμόνι, θα πιω τσάι, θα ντυθώ ζεστά, θα ξεκουραστώ καλά και θα περιμένω η αρρώστια να κάνει τον κύκλο της.
Ζω εναλλακτική ζωή... Πειράζει;